یا هو
به شعرم رنگ غم دادی و رفتی
نکردی از دلم یادی و رفتی
تو بی آنکه بپرسی از گناهم
دلم را پس فرستادی و رفتی
واژه در واژه گره خورده ، بیا
دوری ات طاقت من برده ، بیا
طرح ِ گلخنده ی ِ شیدای ِ لبم
دیرگاهی است که پژمرده ، بیا
تمام ِ لحظه پر دردم ، برگرد
شبیه برف و یخ سردم ، برگرد
بهار ِ عاشقان از ره رسیده
ولی من همچنان زردم ، برگرد
عاشق .
سلام
شعرقشنگی بود .
این شعر ماله خودتون بود ؟
راستی با پست قبلیتون هم موافقم. ولی به نظر من موسیقی و نقاشی در نشان دادن احساسات درونی با شعر برابری میکنم. بر این اعتقادم که وقتی ۱ شعر با یک موسیقی خوب همراه میشه قدرت این ابراز احساسات چند برابر میشه . البته خیلی کم میشه پیدا کرد شعر های که با موسیقی مناسبی همراه شده باشه . ولی نظر من این هست که کار های سیاوش قمیشی . کار های هستن که شعر و موسیقی همخوانی زیادی دارن و ادم میتونه احساس شاعر رو خیلی راحت متوجه بشه .
یه اتفاقی داره تو این دنیا میفته که یکی از شعر یکی دیگه خوشش میاد.شادی یه لحظه مشترک.یه خاطره عزیز یه زبون خصوصی.نمیدونم چرا وقتی چیزی اینقدر غمگینم میکنه که این شعر اینقدر شاد میشم.(با هر چه دلم قرار گیرد بی تو آتش به من اندر زنو آنم بستان)مولوی