یا هو
ای شما که تا کنون از شربت وصل چنین فرشته خویی ننوشیده اید ،
ای شما که تا کنون از سبزه زار محبت بیکرانش گلی نچییده اید ،
ای شما که تا کنون وصف آن مایهَ رشک آهوان را نشنیده اید ،
ای شما که تاکنون چشمهای زلال مهربانش را ندیده اید ،
بخوانید و بدانید که من چه دیده ام :
دو روزنه به رویا ،
دو دریچه به دریا ،
دو ستاره ی ساکن
در ویرانه های ِ بی چراغ ِ شب ماست ،
چشمت.
دو غزل
آخر ِدیوان ِقصیده های ِمفصّل ،
دو مضراب
از پس ِ بحث های ِ پرپیچ و تاب،
دو پرنده ی خوشخوان
در دشت ِ بی گیاه ،
دو واژه ی سبز ِ افتاده
از کتاب ِ کسی در راه ،
دو بال ِ شادی بخش
برشانه ی پرنده ی آن سوی ِ میله هاست ،
چشمت.
به شکرانه ی نعمت ِ حضورش
تقدیم به وجود ِ پرشورش
به نسیم وچشم پرنورش
عاشق.
قشنگ مینویسی.فقط کاش بنویسی که شعرا از کیه.